Od opisu przebiegu rentgenowskiego choroby Perthesa przez Reinberga przyjęty jest podział na 4 okresy:
Okres I – stadium początkowe, trwające przez kilka tygodni. W tej fazie choroby kształt i struktura kostna głowy kości udowej jest zazwyczaj prawidłowa lub można zaobserwować „nieostry” rysunek struktury beleczkowej nasady. Główny objaw rentgenowski w tym okresie to poszerzenie szpary stawowej po stronie przyśrodkowej, spowodowany przez wysięk, pogrubienie błony maziowej i obrzęk więzadła głowy kości udowej.
Okres II – stadium sklerotyzacji, trwające od 6 do 12 miesięcy. W obrazie rentgenowskim obserwuje się zagęszczenie utkania kostnego – tzw. sklerotyzację głowy kości udowej z różnym stopniem jej spłaszczenia. Ponadto zauważalne mogą być złamania podchrzęstne.
Okres III – stadium fragmentacji, trwające średnio 8-10 miesięcy. Stopniowo dochodzi do obniżenia wysokości głowy kości udowej, która traci jednolitą strukturę i ulega fragmentacji.
Okres IV – stadium reosyfikacji (gojenia), trwające średnio 51 miesięcy, rozpoczyna się w momencie pojawienia się nowej tkanki kostnej. W obrazie rentgenowskim obserwuje się stopniową mineralizację głowy kości udowej.