Obecnie stosowanymi metodami operacyjnymi (standardowymi i niestandardowymi) u chorych z postępującymi skrzywieniami dziecięcymi są: epifizjodeza przednia szczytu skrzywienia po stronie wypukłej, spondylodeza przednia i tylna z/lub bez instrumentarium tylnego, usztywnienie przednie z instrumentarium u starszych dzieci (8-10 lat), pojedynczy tylny tzw. „rosnący pręt” – growing rod. Z bardziej nowoczesnych opcji leczenia operacyjnego skoliozy dziecięcej należy wymienić stosowanie skobli międzykręgowych, struktur wiążących kręgosłup – tethering system, dystrakcyjne instrumentarium klatki piersiowej (VEPTR), podwójny „rosnący pręt” – dual growing rod, technikę Shilla polegającą na spondylodezie szczytu skrzywienia z jednoczesną obustronną fiksacją śrubami proksymalnymii i dystalnymi (tab. 1 i tab. 2).
