Należy zwrócić uwagę, że niewłaściwy wybór segmentów dogłowowego i obwodowego skrzywienia (nie objęcie ich spondylodezą) może również prowadzić do postępu skrzywienia powyżej i poniżej spondylodezy (adding-on phenomenon). Reasumując – procedury modulujące wzrost kręgosłupa w dziecięcej skoliozie idiopatycznej mają uzasadnienie raczej w małych skrzywieniach, których wspólną zaletą jest zapobieganie rozwinięciu się dużych skrzywień, które byłyby bardzo trudne w odroczonej definitywnej korekcji operacyjnej. Przyszłość leczenia operacyjnego skolioz idiopatycznych będzie zapewne polegała na ich korekcji wewnętrznej i zewnętrznej bez usztywnienia. Dzisiaj jednak sposób leczenia polega na skrupulatnej ocenie deformacji u każdego chorego mając na uwadze starą rzymską maksymę „primum non nocere” ( po pierwsze nie szkodzić). Ogólny algorytm postępowania w dziecięcej skoliozie idiopatycznej przedstawia rycina.
